این حدیث هفته ی قبله که به علت مشغله های فراوون حالا میذارمش روی وب ... این حدیث خیلی به درد خودم میخوره آخه خیلی شوخی میکنم ... باشد که متنبه شویم (البته یادتون نره که من آدم بشو نیستم)

 

«حدیث اخلاقى: مزاح»

متن حدیث:
* معمّر بن خلاّد قال سألت: أبا الحسن (موسى بن جعفر(علیه السلام)) فقلت: جعلت فداک الرجل یکون مع القوم فیجرى بینهم کلام یمزحون و یضحکون فقال: لابأس ما لم یکن، فظننت أنّه عنى الفحش، ثمّ قال: إنّ رسول الله(صلى الله علیه وآله) کان یأتیه الأعرابى فیأتى إلیه الهدیة ثمّ یقول مکانه: أعطنا ثمن هدیتنا فیضحک رسول الله(صلى الله علیه وآله) و کان إذا اغتمّ یقول: ما فعل الاعرابى لیته أتانا.( 1. وسائل، ج 8، ح 1، باب 80 از ابواب آداب العشرة.1)
ترجمه حدیث:
معمّر بن خلاّد مى گوید از امام کاظم(علیه السلام) پرسیدم و به او عرض کردم: فدایت شوم، مردى همراه گروهى است در بین آنها کلامى ردّ و بدل مى شود و مزاح کرده و مى خندند، امام(علیه السلام) فرمود: اشکالى ندارد، مادامى که نباشد (امام متعلّق را حذف مى کند)، راوى مى گوید: گمان کردم که مقصود امام فحش است، حضرت فرمود: اعرابى خدمت رسول خدا (صلى الله علیه وآله) مى آمد و براى آن حضرت هدیه مى آورد و مى گفت: به جاى هدیه پول آن را بدهید پس حضرت مى خندید و هر گاه حضرت غمگین مى شد مى فرمود: چه کرد اعرابى، کاش پیش ما مى آمد.
شرح حدیث:
اسلام در مسئله مزاح حدّ وسط را گرفته است. بعضى در معاشرت خیلى خشک هستند که از نظر اسلام این برنامه مطلوبیّت ندارد و بعضى مزاحهاى زیاد و بى رویّه دارند که اسلام با این هم مخالف است. در حدیثى آمده است که حضرت یحیى (علیه السلام) از خوف خدا گریه مى کرد و هرگز نمى خندید ولى حضرت عیسى (علیه السلام) هم گریه داشت و هم مى خندید و کار او بر کار یحیى ترجیح داشت و مقام او بالاتر از یحیى بود.
روایات زیادى در مورد مزاح داریم و پیامبر (صلى الله علیه وآله) و ائمّه (علیهم السلام) و اصحاب آنها مزاح مى کردند. على (علیه السلام) مزاح مى کرد و دشمنان از آن سوء استفاده کرده و بهانه مى کردند، در حالى که او در مزاح معتدل بود. مسئله مهم در آداب معاشرت این است که باید در مزاح از چند چیز پرهیز کرد:
1ـ دروغ
بعضى دروغ مى گویند تا دیگران را بخندانند در حالى که حدیث داریم که لا یذوق الانسان طعم الایمان حتّى تترک الکذب هزله و ... هرگز نباید براى خنداندن اشخاص سراغ دروغ رفت.
2ـ پرهیز از سخنان رکیک
از سخنان و تعبیرات زشت باید پرهیز کرد، به خصوص اهل علم باید از آن پرهیز کنند.
3ـ پرهیز از مطالب تحریک آمیز
گاهى در مجلس کودکان و بچّه هاى ممیّزى هستند که سخنان او باعث تحریک و یا بى حیایى آنها مى شود که از این سخنان باید پرهیز شود.
4ـ تسویه حسابهاى شخصى به نام شوخى
عدّه اى به صورت جدّى نمى توانند با طرف مقابل تسویه حساب کنند و آن را در لباس شوخى انجام مى دهند. گاهى شوخى از جدّى، جدّى تر است، چون در لباس شوخى مى تواند از طرف مقابلش انتقام بگیرد.
5ـ در شوخى کشف اسرار نشود
بیان عیب دیگران براى خنداندن صحیح نیست.
امام(علیه السلام) در روایت «لابأس» فرمود و متعلّق را حذف نمود; حذف متعلّق در اینجا مفید عموم است.
باید توجّه داشت که انسان مى تواند مزاح کند بدون این که مرتکب گناه شود.

 

پ.ن 1 : عیدتون مبارک

پ.ن 2 : امسال بعد از مسافرت آقای خامنه ای به شیراز خیلی بیشتر از قبل (به قول معروف)دور شاهچراغ رو گرفتن ... نقاره خانه ش توی همین هفته ی گذشته افتتاح شد ... مراسم تولد امام رضا هم با شکوه هر چه تمامتر برگزار شد

 

نوشته شده در یکشنبه 87/8/19ساعت 5:16 عصر توسط نظرات ( ) |