سلام. خو ب گاهي وقتا خيلي چيزا رو با هم قاطي ميکنيم. بعدشم براي اينکه بپشونيم اين قاط زدن و قاطي کردن رو و شايد براي اينکه اون وجدان رو راحت کنيم و حق رو به خودمون بديم دنبال يه اسم با مسمي و خوب براش ميگرديم  و مثلا بي ملاحظه گي رو   بزک ميکنيم و بهش ميگيم رک بودن.  عيب جويي و مچ گيري از يه نفر رو يه نمه ارايش ميکنيم و بهش ميگيم رو راست بودن. و جالب اينکه اينا رو جزو محسنات خودمون قرار ميديم. و جالب اينکه اونجا که بايد رک باشيم و روراست يادمون ميره و بعد اسمشو ميزاريم مصلحت. خلاصه اينکه اصلا توجيه المسائلي مينويسيم که هزار علامه دهر هم عمرا بتونن اون رو بنويسن.  اينجاست که بعضي وقتا ميگم خدايا شکرت که بيسواتيم و ازين نوع توجيه ها به عقلمون قد نميده و وقتي کاري کرديم که اشتب بوده بلديم جار بزنيم که آهاي ملت عذر تقصير.  ببخشين زيادي حرف زدم. بپا خودتو تو ايکونا گلفروشي پيدا نکردم. چرا الانه اومد ايناش