سلام سال نو مبارک با آرزوي موفقيت.....ببخشيد که دير تبريک ميگم ...نبود مسافرت بودم يه جاي دور.....يه سر بيا طرف ما عيد ديدني منتظرم با گل و شيريني بيا آخه من پول نداشتم گل و شيريني بگيرم
خاطره ملال هاي مداوم است و مدام
يادآور انتظار مبهم است به سرانجامي يکسان
يادآور بيهودگي مان در پهناي زمان و مکان.
چگونه از غمباد نمي ميريم؟
اکسيژن فرو مي دهيم و شر مي پراکنيم.
پس کي مي فهميم که بزرگترين ظلم را آنان به ما کردند
که نغمه سراييدند، شعر سرودند
و با کلاه بوقي شان خواندند:
«زندگي زيباست، بخند»
که اين لودگيِ ساده لوحانه صدبار هولناک تر از ديوانگي هاي هيتلر است.