رفتن تو هستي مرا شکست

اين شکسته تهي

بدون تو

لا به لاي بستر زمان دفن ميشود

رفتنت معناي ناتمام قفس را

برايم تمام ميکند

و تداوم ناگزير تو

ويراني آرزوهايي خواهد شد

که تو آنرا به التهاب دستهاي من بخشيده اي

رفته اي و نميداني

غم گريز تو را

در درنگ بهانه هايم گم ميکنم

ميشکنم

و مي گذارم تا شانه هاي من

در رگبار اندوه بي پايان تو

چشم انتظار جاده اي بماند

که تو به آن چشم دوخته اي